Biuletyn Informacji Publicznej RPO

• W wyroku z 1 września Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzje Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów odmawiające przedstawienia Skarżącej do tytułu profesora.
• Tytuł profesora może być przyznany naukowcowi, który ma nie tylko własny dorobek, ale także brał udział w wychowaniu kolejnego pokolenia badaczy. Spór dotyczył tego ostatniego warunku.

Skarżąca w momencie składania wniosku o nadanie tytułu profesora była promotorką w trzech przewodach doktorskich. Zakończyły się one nadaniem stopnia naukowego doktora.

Jednak Centralna Komisja uznała, że nie spełnia ona wymagań, ponieważ w momencie składania wniosku nie była promotorką w otwartym przewodzie doktorskim. Komisja tak zinterpretowała przepisy ustawy z 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki ( Dz. U. z 2017 r. poz. 1789 ze zm.). W ocenie Rzecznika stanowisko to było błędne i prowadziło do nieuzasadnionego ograniczenia możliwości awansu naukowego. W związku z tym Rzecznik przystąpił do postępowania przed WSA w sprawie.

W wyroku z dnia 1 września WSA podzielił wszystkie zaprezentowane przez Rzecznika argumenty. W szczególności zaś wskazał, że:

• w sprawie doszło do naruszenia zasady prawdy obiektywnej. Centralna Komisja winna bowiem wydawać decyzje w oparciu o stan faktyczny i prawny obowiązujący w momencie rozstrzygania sprawy, nie zaś w momencie składania wniosku o nadanie tytułu. Komisja powinna więc m.in. uwzględnić, że Skarżąca w momencie wydawania decyzji przez CKST była promotorką w dwóch otwartych przewodach doktorskich;
• Centralna Komisja błędnie przyjęła, że osoba, która była promotorem w co najmniej dwóch przewodach doktorskich zakończonych nadaniem stopnia doktora, nie spełnia wymagań do nadania jej tytułu naukowego profesora. WSA podkreślił, że zgodzić należy się ze stanowiskiem Rzecznika, iż taka, literalna wykładania prowadziłaby do trudnych do zaakceptowania rozwiązań. Tytuł profesora mógłby być bowiem nadany osobie mającej mniejsze doświadczenie w opiece naukowej (np. takiej, która jeden raz była promotorem w przewodzie doktorskim oraz jeden raz uczestniczyła w takim przewodzie w charakterze promotora pomocniczego), a osoba o większym doświadczeniu (np. taka, która trzykrotnie była promotorem w przewodzie doktorskim) uznawana by była za niespełniającą ustawowych przesłanek do nadania tytułu.

Sygn. akt II SA/Wa 1031/20

Nr sprawy w BRPO: VII.7034.4.2019