Biuletyn Informacji Publicznej RPO

Organy ds. równego traktowania wspierają ofiary dyskryminacji, monitorują i zgłaszają kwestie związane z dyskryminacją oraz promują równość w całej UE. Państwa członkowskie powinny zapewnić ich niezależność oraz środki niezbędne do przeciwdziałania z dyskryminacją ze wszystkich możliwych względów takich jak m.in. płeć, pochodzenie rasowe lub etniczne, religia lub przekonania, niepełnosprawność, wiek lub orientacja seksualna. Państwa członkowskie powinny także zapewnić podnoszenie świadomości na temat roli krajowych organów ds. równego traktowania oraz tego, w jaki sposób obywatele mogą skorzystać z pomocy tych organów oraz z przysługujących im praw w przypadku dyskryminacji.

W Polsce krajowym organem ds. równego traktowania jest Rzecznik Praw Obywatelskich.

W celu realizacji wymienionych postulatów Komisja Europejska proponuje przyjęcie następujących środków:

• zwiększenie niezależności: państwa członkowskie powinny zapewnić niezależność organów ds. równego traktowania poprzez stworzenie odpowiedniej struktury administracyjnej, przydział środków budżetowych, procedurę powoływania i odwoływania pracowników oraz zapobiegania konfliktowi interesów, a także przyznać organom ds. równego traktowania kompetencje do zbierania dowodów i informacji;
• pomoc prawna: państwa członkowskie powinny zezwolić organom ds. równego traktowania na rozpatrywanie indywidualnych lub zbiorowych skarg, zapewnianie ofiarom pomocy prawnej oraz reprezentowanie ofiar lub organizacji w sądzie;
• odpowiednie zasoby i personel: państwa członkowskie powinny zapewnić organom ds. równego traktowania niezbędne zasoby ludzkie, techniczne i finansowe, a także infrastrukturę;
• efektywniejsza koordynacja i współpraca: państwa członkowskie powinny stworzyć warunki niezbędne do prawidłowej komunikacji między organami ds. równego traktowania w państwach członkowskich w obrębie UE i na świecie.