Biuletyn Informacji Publicznej RPO

Art. 79 ust. 1 – Prawo do skargi konstytucyjnej

Każdy, czyje konstytucyjne wolności lub prawa zostały naruszone, ma prawo, na zasadach określonych w ustawie, wnieść skargę do Trybunału Konstytucyjnego w sprawie zgodności z Konstytucją ustawy lub innego aktu normatywnego, na podstawie którego sąd lub organ administracji publicznej orzekł ostatecznie o jego wolnościach lub prawach albo o jego obowiązkach określonych w Konstytucji.

CO TO ZNACZY?

Ochronie za pomocą skargi konstytucyjnej podlegają konstytucyjne wolności i prawa, które zostały naruszone. Prawo to przysługuje każdemu, a więc nie jest związane z faktem posiadania obywatelstwa polskiego (wyjątki przewiduje Konstytucja w ust. 2, a dotyczą one tylko cudzoziemców starających się w Polsce o azyl lub o uzyskanie statusu uchodźcy).

Komentatorzy zauważają, że powszechna skarga konstytucyjna stanowi filar demokratycznego państwa prawnego. Sankcje w postaci orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego powinny być stosowane wówczas, kiedy organ stanowiący prawo, w tym i parlament, zlekceważył konstytucyjne prawo jednostki.

Trzeba pamiętać, że wniesienie skargi konstytucyjnej jest możliwe tylko w przypadku, gdy orzeczenie sądu lub decyzja organu administracji była ostateczna

Rzecznik korzysta z ustawowych możliwości i wspiera osoby wnoszące skargi konstytucyjne przystępując do postępowań zainicjowanych takimi skargami. W 2017 r.  Rzecznik przystąpił do 10 postępowań wszczętych przed Trybunałem Konstytucyjnym w wyniku wniesienia skargi konstytucyjnej.

Liczba wyników: 15