Sprawy generalne Rzecznika Praw Obywatelskich



Skarga nadzwyczajna od wyroku Sądu Okręgowego w przedmiocie sporu z pracodawcą z dnia 2021-04-01.

Adresat:
Sąd Najwyższy
Sygnatura:
III.7043.70.2020
Data sprawy:
2021-04-01
Rodzaj sprawy:
skarga nadzwyczajna do Sądu Najwyższego
Nazwa zepołu:
Zespół Prawa Pracy i Zabezpieczenia Społecznego
Wynik sprawy:
pozytywnie ze względu na uwzględnienie wystąpienia RPO
Opis sprawy:

Skarga nadzwyczajna od wyroku Sądu Okręgowego w przedmiocie sporu z pracodawcą.

Rzecznik Praw Obywatelskich zaskarżył w całości prawomocny wyrok Sądu Okręgowego w J.G. z dnia 13 kwietnia 2018 r. wydany w sprawie z powództwa W.K. przeciwko P.T.S.B. z siedzibą w B., o ustalenie i wynagrodzenie.

Wyrokowi temu Rzecznik zarzucił rażące naruszenie art. 21 zakładowego układu zbiorowego pracy w zw. z art. 9 § 2 k.p., poprzez jego błędną wykładnię i przyjęcie, że dokonana ustawą z dnia 16 listopada 2016 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych zmiana wieku emerytalnego miała bezpośredni wpływ na treść łączącego strony zakładowego układu zbiorowego pracy.

Ponadto zaskarżonemu wyrokowi Rzecznik zarzucił naruszenie konstytucyjnie chronionych praw majątkowych (art. 64 ust. 1 i 2 Konstytucji) poprzez pozbawienie pracownika przysługującego mu prawa do podwyższonego wynagrodzenia zasadniczego.

Rzecznik wniósł uchylenie w całości zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w J.G.

 


Data odpowiedzi:
2023-01-18
Opis odpowiedzi:
Skarga nadzwyczajna uwzględniona (wyrok z 18 stycznia 2023 r., sygn. akt II NSNc 26/23).
Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w J. G. SN ocenił, że w przedmiotowej sprawie doszło do rażącego naruszenia prawa poprzez błędną wykładnię art. 21 ZUZP w zw. z art. 9 § 2 k.p. na tle zmian ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz zastosowania przez pracodawcę stawki specjalnej wynagrodzenia na rzecz powódki, co, zważywszy na istotność naruszenia a także pozycję naruszonej normy w hierarchii norm prawnych, wywołało skutki niemożliwe do aprobaty w świetle wymagań praworządności powodując niemożność akceptacji zaskarżonego orzeczenia jako aktu wydanego przez organ praworządnego państwa. RPO słusznie podniósł również zarzut naruszenia art. 64 Konstytucji. Poprzez orzeczenie Sądu Okręgowego W. K. została pozbawiona podwyższonego wynagrodzenia zasadniczego, a następnie prawa do wyższej emerytury, tym samym jej konstytucyjnie chronione prawo majątkowe (wyższe wynagrodzenie) zostało naruszone