Biuletyn Informacji Publicznej RPO

11 marca br. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Ministra Finansów dotyczącą opodatkowania zbycia nieruchomości w drodze umowy dożywocia po śmierci współmałżonka (sygn. akt II FSK 3811/14). Do sprawy przystąpił Rzecznik Praw Obywatelskich.

Chodziło o sytuację, w której małżonkowie posiadający wspólnotę majątkową nabywają nieruchomość a w chwili gdy jedno z nich umiera, dziedziczy ją drugi małżonek. W wielu przypadkach wdowa lub wdowiec decydują się na zbycie nieruchomości np. w drodze umowy dożywocia, przed upływem 5 lat od końca roku, w którym nastąpiła śmierć współmałżonka. Organy podatkowe wskazywały wówczas, że należy traktować to jako źródło przychodu podlegające opodatkowaniu. Sąd podzielił stanowisko prezentowane przez RPO i uznał, że nie można przyjąć takiej interpretacji. Tym samym, w sytuacji gdy małżonkowie już raz nabyli nieruchomość do majątku wspólnego, to wdowa lub wdowiec nie może nabyć jej powtórnie.

W kwestii opodatkowania zbycia nieruchomości w drodze umowy dożywocia, Naczelny Sąd Administracyjny odwołał się do korzystnego dla podatników stanowiska wyrażonego w uchwale składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 listopada 2014 r. (sygn. akt II FPS 4/14) o braku podstaw do określenia przychodu dożywotnika na zasadach wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy oczekiwać, że wydany w tej sprawie wyrok  wpłynie na ugruntowanie się linii orzeczniczej przesądzającej, że zbycie po śmierci współmałżonka nieruchomości nabytej wcześniej przez małżonków do majątku wspólnego, nie rodzi obowiązku podatkowego.