Biuletyn Informacji Publicznej RPO

6 maja Naczelny Sąd Administracyjny  rozpoznał skargę kasacyjną RPO na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy  w sprawie uchwały Rady Miasta Torunia  o ustaleniu wysokości stawek opłaty miejscowej, terminów płatności oraz zarządzenia poboru opłaty miejscowej w drodze inkasa, określenia inkasentów i wysokości wynagrodzenia za inkaso. Chodziło o niezgodność tych przepisów uchwały z przepisami ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych oraz Konstytucji RP.

Sąd  podzielił stanowisko RPO i uchylil zaskarżony wyrok. Podkreślił, że Rzecznik słusznie podniósł zarzut rozszerzenia obowiązku podatkowego poprzez określenie w akcie prawa miejscowego innego momentu powstania tego obowiązku.

Istota problemu w niniejszej sprawie polegała na tym, że  w akcie prawa miejscowego  rada gminy wprowadziła zapis, iż obowiązek uiszczenia opłaty miejscowej powstaje od momentu zameldowania lub zgłoszenia na terenie miasta Torunia .

Tymczasem ustawa wiąże powstanie obowiązku uiszczenia opłaty miejscowej z innym zdarzeniem, a mianowicie z „przebywaniem dłużej niż dobę w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych” (art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych). Dodatkowo opłatę miejscową pobierano  „za cały okres pobytu”, podczas gdy ustawa stanowiła, że pobiera się ją "za każdy dzień pobytu".